وقتی جماعت، سرشون از زندگی شما بیرون نمیآد
ببینید عزیزانم، قضیه واضحه. عدهای هستن که شما خیلی شیک نادیدهشون میگیرید و از دایره توجّهتون خارج میکنید. اما باز هم یه لشکر بیکار وجود داره که سرش عمیقاً تو زندگی شماست. از دور فقط میپاد که شما چه کردید و های چه و کار چه. سرشون رو از حریم شخصیتون بیرون نمیکشن.
این مسئله نه مهمّه و نه بیاهمیت؛ مهم اینجاست که ما یک بیتفاوتی خالص نسبت به این رصد دائمی داریم. اما این قضیه برای کسانی که دارن ما رو تماشا میکنن، یه زنگ خطر جدیه.
این مقاله برای تکتک شماست که باید بدونید چطور در برابر این کنجکاوی سمی، ارزش و تمرکز درونی خودتون رو حفظ کنید.
۱. حفظ شرافت: این شما هستید که توهین میکنید!
این یک سیگنال جدی برای خود شماست که دارید زندگی ما رو رصد میکنید:
اگه ما تصمیم گرفتیم شما رو نادیده بگیریم، و شما با این وجود باز هم اصرار دارید سرتون رو بکَنید تو زندگی ما، پس در حقیقت ارزشی برای شخصیت خودتون قائل نیستید. اینجاست که باید جلوی این فاجعه درونی رو گرفت.
قانون عزت نفس واضحه: ما تصمیممون رو گرفتیم و شما رو کنار گذاشتیم. حالا شما باید خودتون رو جمع کنید و سرتون رو از زندگی ما بکشید بیرون. این وظیفه شما در قبال شأن خودتونه.
اگه این کار رو نکنید، مرزهای ما رو شکستید و دیگه خبری از ملاحظه نیست. وقتی حریم کسی رو میشکنی، انتظار واکنش محکم رو داشته باش. خشگلانم، وقتی نادیده گرفته میشید، این شما هستید که باید ارزش خودتون رو حفظ کنید. دنبال ارزش و تأیید ما نباشید، چون اگه خودتون به خودتون احترام نذارید، هیچ کس دیگهای هم این کار رو نخواهد کرد.
۲. پیچیدگیهای پوچ برای اونا، تمرکز برای ما
اون دستهای که دائم زندگی بقیه رو دنبال میکنن، نه دنبال درس گرفتن هستن و نه چیزی به دست میآرن. اسم این قضیه رو نباید گذاشت کنجکاوی، اسمش بیکاری و توجیه غفلت از خوده.
تمام انرژیشون صرف میشه برای اینکه بفهمن بقیه چه میکنن، چون زندگی خودشون محتوای کافی برای سرگرم شدن نداره. اونا گرفتار یه پیچیدگی مخرب میشن که نتیجهای جز درجا زدن نداره.
اما برای ما که متمرکز و مشغول پیشرفت هستیم، این پیگیری اونا یه جنبه فان و طعنهآمیز داره. چرا پیگیریشون فانه؟ چون این فقط یه نشونهس: ما داریم محتوای جذاب تولید میکنیم و شما تماشاچیهای دائمی هستید. این نشون میده که مسیرمون درسته.
تماشا کردن زندگی بقیه برای شما یه دور باطل و پیچیدهس، اما برای کسی که هدف داره، فقط یه تأیید سادست: تمرکز ما روی کارمونه و تمرکز شما روی زندگی ما. این تفاوت عمق رو تعیین میکنه.
۳. کنترل کن، پیش از اون که غرق شی!
تو این برهه از زمان، که سرعت زندگی بالاست و شرایط جامعه لحظهای در حال تغییر، دیگه فرصتی برای حواسپرتی نداریم. زندگی شوخی نیست.
اگه حواس جماعتی پرت اینه که کی چه میکنه، اونا قطعاً زندگی خودشون رو خواهند باخت. باید بچسبن به زندگی خودشون تا کنترلش از دستشون در نره.
ما به عنوان فرد یا جامعه متمرکز، مشغول ساختن هستیم. شما اگه فقط تماشاچی بمونید، ناگزیر عقب خواهید موند.
قضیه نهایتاً سادهس: سرت رو از زندگی ما بکش بیرون و برو یه کار جدی انجام بده، وگرنه دیر میشه.






ارسال پاسخ